คำที่ใกล้เคียงกัน

• ตะบิ้ง

  น. นาที่เป็นกระทงเล็ก ๆ, กระบิ้ง ก็เรียก.

• ตะบิด

  ก. บิด เช่น โพกผ้าพันตะบิดถือกริชกราย. (อิเหนา).

• ตะบิดตะบอย

  ว. แกล้งให้ชักช้า, ชักช้ารํ่าไร.

• ตะบี้ตะบัน

  (ปาก) ว. ซํ้า ๆ ซาก ๆ, ไม่รู้จักจบจักสิ้น, ไม่เปลี่ยนแปลง, เช่น เถียงตะบี้ตะบัน.

• ตะบึง

  ว. รีบเร่งไปไม่หยุดหย่อน เช่น ควบม้าตะบึงไป.

• ตะบุ้ย, ตะบุ้ย ๆ

  (ปาก) ว. อาการที่บอกส่ง ๆ ไปหรือทําให้พ้น ๆ ไป.

• ตะบุ้ย, ตะบุ้ย ๆ

  (ปาก) ว. อาการที่บอกส่ง ๆ ไปหรือทําให้พ้น ๆ ไป.